Elurzuloa: putzua, orain dela 500 urte lurrean zulatua, inguratuta dago beheraino kareharriz eta hareharriz. Handik ateratzen ziren izotz zatiekin egiten ziren izozkiak eta sorbeteak. Erabiltzen zen ere edariak hozteko eta meningitisa bezalako gaitzak sendatzeko.

Iñustegiko istinga: errekasto honen ertzean Iñustegiko labaderoa eraiki zuten antzina. Gaur egun, ez dago haren aztarnarik, baina leku horretan sortu da bioaniztasun gordailu garrantzitsu bat: Iñustegiko istinga, putzu artifiziala berriki hondeatua. Halako hezegune txikiak premiazkoak izaten dira hainbat anfibio, burruntzi eta ugaztun ertain eta txikientzat. Inguruan egurrak pilatu dira, gordeleku bikainak bertako goroldio, liken, onddo, ornogabe, anfibio, hegazti eta ugaztunentzat.

Gazeagako karobiak: multzoa osatzen dute hiru karobik eta jausitako txabola batek. Karobietan, beroaren bitartez, kareharria kare bilakatzen da. Leku babestuetan kokatzen ziren, bideren baten ondoan. Lana egiten zen apirilean eta abuztuan, batez ere, garia erein eta uzta jaso ostean.

Artadi kantauriarra (Quercus ilex): klima mediterraneoari lotutako baso itxia dugu, gorde dena gainazaleko lurzoruetako eremuetan. Horri lotuta daude klima mediterraneoko espezie tipikoak, adibidez endalaharra (Smilax aspera).